ÖZLÜYORUM... YÜZÜNÜ ÇEVİRSEN...

İnsanlar hep ilk aşklarından bahsederler… yani ilk sevdikleri kişilerden ! İlk kez aşık oldukları kişilerden! Unutulmadıkları için İlkler Önemlidir… Unutulmaz Asla…
Benim ilk AŞKIM! Aynı zamanda Beni İLK SEVEN!... Sevilmeyi öğrendiğim kişi… Bu daha önemli… Sevilmeyi Sen öğrettin ..Ve tekrar çıkana kadar karşıma ben aradım senin öğrettiğin şeyi…

Bana öğrettiğin, bana kattığın şeyin ne kadar büyük ve ne kadar değerli olduğunun farkında mısın?
Sevilmeye değer vermek bencillik olarak algılanır .. Aslında sevmek bencilliktir özünde! Sen bana bi insanın nasıl sevilebileceğini öğrettin… Beklentisiz… Masum… Özverili… Heyecanla… Çocukça… Ciddiyetle… Kararlı ve İnatla…

Ve hatırlıyorum.. senin aklıma geldiğin seni hatırladığım anları… İnan ki nasıl iç çektiğimi Nasıl gülümsediğimi nasıl hüzünlendiğimi anlatamaya kelimeler yetmez…1kapıma güller bıraktı” diyordum… haykırıyordun “Nalan seni seviyorum” diye…. Her hareketinle öğretiyordun bana nasıl sevilir insan…

Ve aslında ben hep seni aramışım…aslında taa o zamanlardan belliymiş KADERİM olduğun.. anlamamışım ne yazık…Neyse ki yine benimsin… Neyse ki Hayatımdasın… Neyse ki Artık BİRİZ…Neyse ki Beni Seviyorsun… Neyse ki O ilk Okuldaki NAlan gibi yapmayıp söyleyebiliyorum artık sana seni sevdiğimi… Sürekli…

İşte sen bu yüzden doğru olansın… seni sevmemin hiçbir nedeni kalmasın.. Sadece bana sevilmeyi öğrettiğin için bile SEVİYOR OLACAĞIM SENİ…
İşte böyle Aşkım… Dillere destan derler ya… İşte öyle bizim hikayemiz aslında… Ve hikayeler hep nasıl Biter…
“Sonsuza dek Mutlu Yaşadılar….”
Sonsuza dek seninle mutlu olacağımı bildiğim için SEVİYORUM SENİ….